DYSKUSYJNE FORUM PSZCZELARSKIE POD PATRONATEM PASIEKI MICHAŁÓW

JarKo

Poniższe krótkie podsumowanie naszej gospodarki rojowej jest opisane na prośbę kol. Tajdena:

Gospodarzę razem z żoną w pasiece od 2 sezonów. Prezentujemy mocno tradycyjne podejście. Założyliśmy, że hodowla będzie opierać się o naturalny cykl rozwojowy pszczół. W związku z tym należało uwzględnić ich biologiczną chęć do rojenia się. Kluczową sprawą jest niedopuszczanie do nadmiernego wyrajania się rodzin.

Spróbowaliśmy następującego rozwiązania:
- po 8-9 ramce wstawiamy pionowe kraty odgrodowe (nasze ule WLKP mają miejsce na 13 ramek). Niezależnie od tego, miodnię odgradzamy kratą poziomą;
- miejsce w gnieździe za kratą odgrodową wypełniamy ramkami, ostatnie miejsce zajmują ramki pracy;
- obserwacja ramek pracy może posłużyć jako wskaźnik, kiedy pojawia się nastrój rojowy (pszczoły zaprzestają wtedy ciągnąć tę ramkę);
Mimo powyższych działań uzyskaliśmy minimum jedno wyrojenie z ula. Po złapaniu rójki (a łapiemy je prawie wszystkie) osadzamy ją w nowym ulu lub łączymy z tym, który nie posiada matki. Również w przypadku jednoczesnego (w ciągu tego samego dnia) wyjścia kilku rójek - zsypujemy je wszystkie razem.
Pszczoły w rójce, wbrew powszechnemu przekonaniu, są bardzo łagodne:
- wychodząc z ula biorą ze sobą pożywienie na 3 dni (więc są objedzone i przez to mniej skłonne do ataku);
- formując kulę rojową mają "wyłączone" żądełka, tzn. deaktywują je na ten czas.

Łączenie roju z istniejącą rodziną bezmateczną przebiega bez żadnych kłopotów, zwłaszcza, gdy rodzina ta jest pozbawiona matki od kilku dni (po około 10 dniach w ulu nie pozostaje już żaden ślad feromonów dawnej królowej).

Wpuszczanie roju do rodziny z matką to wyższa szkoła jazdy: spryskuje się pszczoły (te w ulu oraz te wchodzące) mieszanką silnie stężonej herbaty miętowej z cukrem. Rój zsypuje się OBOWIĄZKOWO na deskę PRZED WYLOTKIEM, aby wchodził tą drogą. Do poganiania używa się dymówki. Nie ma jednak 100% gwarancji, że pszczoły, po wzajemnym wylizaniu sie z cukru i ulotnieniu się zapachu mięty nie zaczną z sobą masowo walczyć (matki zrobią to na pewno). Należy liczyć się z około 50-100 sztukami, które polegną przy tej operacji. Staramy się jednak unikać takich sytuacji, choć dwukrotnie łączyliśmy w ten sposób.

Zsypywanie razem rojów przebiega bez najmniejszych zakłóceń: pszczoły w tym stanie są skłonne przemieszać się każda z każdą. Jedyny "zgrzyt" to walka matek 1 na 1, taki westernowy pojedynek, gdyż finalnie w nowej rodzinie musi pozostać jedna królowa.

Roje wychodzą różnej wielkości, ale pierwszy nie zabiera z ula więcej niż 50% pszczół, dlatego nie grozi Ci "wyludnienie" ula. Lecz jeśli dopuścisz do kolejnych rójek z tej rodziny, to sytuacja się pogorszy: druga i dalsze rójki rzeczywiście potrafią opustoszyć ul. Wielkości rójek są różne, u nas zaobserwowaliśmy np. że 3-cia rójka była większa od pierwszej (nie zawsze udawało nam się powstrzymać dalsze rojenie). Mieliśmy jedną bardzo rojliwą matkę, która w dwóch sezonach wychodziła czterokrotnie, w czerwcu i w sierpniu, a następnego roku tak samo. Za ostatnim razem wyjątkowo zabrała 3/4 stanu ula, a akurat nie zdążyliśmy jej złapać. Pszczół szkoda, ale za to mamy z głowy tego obieżyświata.

Aby nie dopuścić do kolejnych rójek z macierzaka, po pierwszej, ktora wyszła wykonujemy następujące czynności:
- najpóźniej do 3 dni zrywamy wszystkie nadmiarowe mateczniki, zostawiając TYLKO JEDEN najbardziej obiecujący (i tu jest największa trudność, jak ocenić ich jakość). Rój wychodząc z ula zostawia w środku kilka przyszykowanych do wygryzienia się mateczników.
- po 10 dniach robimy kolejny przegląd, sprawdzamy czy wygryzła się matka, jeśli tak, to zrywamy wszystkie mateczniki ratunkowe - jeśli takowe się pojawiły;
- około 24. dnia od wyjścia rójki sprawdzamy ul, czy są w nim jajeczka (nowo wygryziona matka musiała jeszcze odbyć lot godowy i szczęśliwie powrócić do ula). Jeśli nie widać jajeczek można zerknąć do tego ula jeszcze raz po 4 dniach. Gdy i wtedy nie ma jajek - przyjmuje się, że rodzina jest bezmateczna.

Niestety, nie zawsze mamy czas na powyższe czynności, a poza tym zdarza sie przeoczyć matecznik - i następna rójka gotowa Smile

Przy okazji koryguję podaną wcześniej ilość wyszłych rójek - z 6 uli mieliśmy 10 rójek (pisałem o 15, pewnie tak mi dały się we znaki Smile

), w tym cztery małe kulki wypuszczone z niewielkiego, 7-ramkowego ula, którego w ogóle nie sprawdzaliśmy, gdyż nie był on brany serio pod uwagę jako źródło roju, który widzieliśmy już uwieszony na gałęzi (nie zawsze zaobserwujemy, z którego ula wyszedł rój).
Łapanie rojów jest jednak czynnością pracochłonną i męczącą przy WIĘKSZEJ ilości uli: u nas w pobliżu pasieki znajduje sie sosnowy młodniak, więc 3-segmentowa drabina to mus. Dodatkowo rozciągnięty wąż z wodą, taczka na przewóz ula, stanowisko na rojnicę, w sumie dość zajęcia na dwie osoby. No i zwiększona czujność w okolicach południa.

Roje odlatują w miejsce, gdzie mogą się spokojnie uwiesić, u nas jest to odległość do 30m. Ważniejsza jest wysokość, na której to zrobią Smile

Miodu w zeszłym sezonie zebraliśmy 80kg z 6 uli. Nasza lokalizacja nie ma upraw rzepaku; po zakończeniu kwitnienia sadów a przed kwitnieniem akacji jest kilka dni przerwy (a jak leje, to i niewiele jest z akacji) - i pewnie dlatego wchodzą wtedy chętnie w nastrój rojowy.

W tym roku spróbujemy po rozwinięciu się rodziny wstawić pionową kratę odgrodową po 5-6 ramkach.

Wszystkie te niedogodności wynagradza jednak niesamowity widok wyrajających się pszczół, fantastyczny odgłos buczenia tysięcy skrzydeł - no i potem ich błyskawiczna praca przy tworzeniu nowego gniazda.

Nasza pierwsza łapana rójka:

Miodovit

Pierwszy co tak o rójkach radzi Applause

Pozdrowienia Miodovit

zdzich123

Słuchaj kolego JarKo ja nie wnikam czy robisz dobrze czy żle ,każdy robi jak uważa-chodzi mi o coś innego.Po co dajesz ramke pracy za kratą odgrodową w gnieżdzie. Chyba tylko po to żeby zabudowały na trutowo ,bo matka tam nie przejdzie żeby złożyć jajeczka.Może coś żle rozumie.

MariuszK

Kolego, Jarko, pełen podziwu jestem i szacun dla Ciebie ! Czy moglibyśmy opis tej gospodarki rojowej wstawić na stronę - nasz portal, podpisany Twoim loginem?

irkor

Tadek 11

Ciekawy sposób podejścia do gospodarki rojowej . Sam to wielokrotnie przerabiałem na początku mojej przygody z pszczelarstwem, ale nie w sposób zamierzony. Jest to na pewno dobra inicjatywa dla młodych stażem pszczelarzy , którzy mieli by problem robieniem sobie odkładów , poddawaniem i wychowem we własnym zakresie matek. To trzeba przez parę ładnych lat przećwiczyć , żeby osiągnąć zadowalające efekty , A tak to rój jak wyjdzie z ula to problem tylko ze zdjęciem i obsadzeniem co nie jest zbyt trudne i nie ma żadnego problemu żeby pszczoły nie przyjęły poddawanej matki - bo ona już w tym roju jest.
No i nie kwestionowaną zaletą tego sposoby jest szybkie dochodzenie do siły pszczół które się wyroiły , co też dla " młodych" pszczelarzy jest korzystne. Oraz zaletą może być i to że takie matki najczęściej są dorodniejsze i lepiej rozwinięte niż niektóre wyprodukowane z masowej taśmowej hodowli.
Pozdrawiam
Tadek

Tajden

JarKo

zdzich123

To co JarKo odpisał na moje zapytanie oczywiście przyjmuje do wiadomości. Nie pasowało mi to tylko względem trutni i warozy ,bowiem tam matula miała -stop. Dzięki

daro · Gość

Dziadek walił w arkusz blachy , mówił że głośne dźwięki mają naśladować odgłosy nadchodzącej burzy. Dzwoneczek ? Hym chyba wzywa sąsiadki.... Wink

irkor

JarKo

bohtyn

Kolego JarKo - podoba mi się taka gospodarka z pszczołami.
Ja stosuję podobną tylko w starszych ulach warszawskich zwykłych.
Moje ule są może wiekowe stare i niezbyt estetyczne, ale jako domki dla pszczółek idealne.
Ja jednak staram się poprzez przeglądy i dawanie dużo węzy nie dopuszczać do rójek, ale i tak się zawsze zdarzy.
Po prostu nie mam takiego szczęścia jak inni co im się pszczoły nie roją.
Kiedyś też dawałem do osadzanego roju ramkę z czerwiem i to z macierzaka, ale ostatnio nie daję ze względu na walkę z warozą,
rójkę zawsze odymiam nawet dwa razy.

JarKo

bohtyn