DYSKUSYJNE FORUM PSZCZELARSKIE POD PATRONATEM PASIEKI MICHAŁÓW

paulownia · Wysłany: Czw 17:59, 07 Mar 2013 Temat postu:

Nie martw się to że nieszczęscie dotkneło twojego kolegę to nie znaczy że u ciebie też tak musi być bądz dobrej myśli

iglasty · Wysłany: Czw 19:09, 07 Mar 2013 Temat postu:

Jak mozna oceniac pszczelarza i stan pszczol i higieny wewnatrz na podsawie niepomalowanego lub troche zniszczonego ula od zewnatrz? Istnieje wiele pasiek ze starymi ulami nie odremontowanymi wsrod ktorych panuje pelny porzadek i higiena. Mnie jakos nie razi wyglad zewnatrzny tym bardziej ze ten ul zamieszczony przez pemo nie jest w najgorszym stanie. Mozna miec zastrzezenia jezeli by ktos zaniedbywal pszczoly ale to juz trzeba byc tam na miejscu u kogos zeby ocenic warunki. Istnieje wiele pasiek pieknych wizualnie w ktorych gospodaruja osoby nie majace zielonego pojecia o pszczolach i odwrotnie. Wiele osob przekazuje ule z pokolenia na pokolenie wiec sila rzeczy podczas takeigo dlugiego okresu musza ulegac zniszczeniu i nawet 10krotne malowanie niewiele poprawia wyglad. Sam gospodaruje w nowych ulach tak dla scislosci zeby nie bylo ze bronie wlasnego interesu. Pozdrawiam

JarKo

Wtorek, środa (5-6.3) - dwa piękne, słoneczne, ciepłe dni (na słońcu do +17 było...). Przejrzeliśmy naszą minipasiekę, po 3 ule dziennie, w okolicach wczesnego popołudnia. Strasznie mi się podoba wiosenny szum i granie pszczół. Wszystkie rodziny przetrzymały spokojnie zimę, w dwóch najsilniejszych ulach uparłem się jesienią zostawić kupę plastrów (po 9, mimo sprzeciwów żony, bo myślałem, że będą głodować, ramka wielkopolska) - teraz widzę, że o 2 plastry za dużo było (te ostatnie zaczynała powlekać od spodu delikatna pajęczyna pleśni - wyjęliśmy nadmiar, bo te rezerwy to by im chyba starczyły na kolejny rok Smile

, mam nauczkę, żeby jednak nie przesadzać z zapasami). Odsklepiliśmy trochę pozostałe końcowe ramki - miód elegancko wypływa rzadki, nie skamieniał przez zimę (zakarmiane Apikelem Plus, z buraka) - zawsze im łatwiej skubnąć, nie muszą się tak męczyć ze zgryzaniem wieczka. Zawęziliśmy wszystkie gniazda, wymietliśmy z dennicy staruszki, które nie doczekały wiosny. Pojawił się czerw. Wylotki zmniejszone o połowę. Pracusie noszą już pyłek, zauważyłem 3 kolory: ceglasto-czerwony (to pewnie brzoza), szaro-brązowy (pewnie wierzba) i śliczny, seledynowo-biały, o intensywnym kolorze jak pisak-marker (z leszczyny??). Rozłożyliśmy poidełka 20 m od uli, bo w naszym oczku woda jeszcze zimna, no i chcemy przyzwyczaić je do nowego "wodopoju" (żona leje im do picia gotowaną wodę, nie wiem, czy to nie przesada?). Poidełka ustawiliśmy w miejscu, gdzie bzyki sączyły prosto z ziemi wodę z topniejących resztek śniegu. Przy okazji śmieszna obserwacja: ponieważ śnieg jest biały i mrozi w łapki, więc unikały siadania na nim, natomiast w poidełkach - tackach były umieszczone białe serwetki, aby się nie potopiły - i konsekwentnie nie siadały na serwetkach, wolały na kamieniach, którymi były przyciśnięte. Dopiero, jak cały śnieg wyparował, przekonały się do siadania na białym materiale.
W ogóle są jakieś takie niespotykanie łagodne, człowiek może bez niczego kręcić się przy ulach, wyjmować deseczki, sprzątać, stawać im na drodze lotu przy ulu - a one nic, omijają jak słupka. W zeszłym roku były bardziej cięte. I mam w związku z tym pytanie: czy jest możliwe, że - ponieważ jest to pszczoła jesienno-zimowa - pamięta ona nas po zapachu jeszcze z końca zeszłego roku - i w związku z tym jesteśmy traktowani w kategorii "swój", a nie "obcy"? Czy może po prostu ta pogoda tak na nie działa?

JarKo · Wysłany: Sob 13:01, 09 Mar 2013 Temat postu:

Mała poprawka: w największym zostawiłem nie 9, a 11 ramek. Inny ogrzał 9 ramek bez problemu.

Administrator · Wysłany: Sob 16:05, 09 Mar 2013 Temat postu:

Nie wiem ciężko powiedzieć, ja już nie łapię, nie rozumiem o co z tym chodzi, matki wymieniamy, czasem są jak baranki, a czasem trzeba uciekać do sadu i przerywać pracę bo tną wszystko co się rusza. Nawet miech w podkurzaczu jest cały w żądłach. Na pewno pogoda na pierwszym miejscu razem z charakterem - genami matek. W to pamiętanie i czucie, że Ty to Ty nie wierzyłbym w to bardzo. Już obalaliśmy mity, mówiące że pszczoły rzekomo pamiętają i czują swojego gospodarza, ale jak - w skoro żyją 3 tygodnie latem i pokolenia się wymieniają. Tutaj, nie wiem, raczej bym nie wierzył, że czują i pamiętają Ciebie. Poprostu są uradowane pyłkiem, chciały się wypróżnić, posprzątać, może nie w głowach im jeszcze obrona gniazda. Nie wiem, ale powinieneś się cieszyć, że nie oberwać jeszcze żądłem w tym roku.

Robi_Robson · Gość

JarKo · Wysłany: Sob 20:20, 09 Mar 2013 Temat postu:

No, 2 żądła już we mnie zostawiły, ale to dlatego, że przy wyjmowaniu ramek przydusiłem jakieś. Szkoda, jeśli będzie tak, jak pisze Robi. Zawsze fajnie byłoby im zaufać - ale nie czarujmy się: to tylko dziki owad, nie tresowany piesek. Jednym słowem - ufać... i kontrolować (jak powiedział towarzysz Dzierżyński).
Przy okazji - na jesień odparowywałem po 1-2 g kwasu szczawiowego na rodzinę, bo powiedziałem sobie zero ciężkiej chemii (konkretnie chodziło o rezygnację z apiwarolu). Na razie wygląda, że poszło dobrze.

JarKo · Wysłany: Sob 20:36, 09 Mar 2013 Temat postu:

Malon · Wysłany: Sob 21:43, 09 Mar 2013 Temat postu:

Jeśli rabunek zapasów miodu, bebeszenie gniazda, psucie porządku, wyłamywanie plastrów jest dla pszczół miłym skojarzeniem, to ja od dziś jestem skowronek.
Sij gospodarzu sij,
nie będziesz sioł
nie bedziesz mioł
Siiiij
Adam

JarKo · Wysłany: Nie 1:18, 10 Mar 2013 Temat postu:

Wobec tego otwartym tekstem: o miodku to było żartem.

wrzosowy · Wysłany: Nie 9:55, 10 Mar 2013 Temat postu:

Malon skowronku pszczoły widzą to inaczej. Psucie plastrów (odsklepianie) widziane jest przez pszczoły jakoś podobnie jak dopływ miodu do ula czyli pobudzająco. Wstawianie ramek z węzą w środek gniazda to burzenie porządku a jednak odnawia plastry i sprawia że rodzą się pszczoły większe niż na starych zwężonych naskórkiem ramkach. Wyłamywanie plastrów trutowych pozbawia pszczoły pasożytów czyli tez wychodzi im na dobre. Na koniec miodobranie. Gdyby nie miód nie byłoby za co apivarolu kupić. Czy byłoby to dla pszczół lepsze?.. Inna sprawa to karmienie na zimę w zamian i to pokarmem bezpieczniejszym niż co niektóre jesienne gatunki miodu.
W chwilach przeglądu pszczoły nie wyglądają na szczęśliwe ale wystarczy popatrzeć 6 godzin później. To jak z dzieckiem i zastrzykiem. Jak dostaje to płacze ale parę godzin później nie ma temperatury nie kicha nie prycha nie kaszle i może się znów bawić.

Robi_Robson · Gość

wrzosowy · Wysłany: Nie 10:29, 10 Mar 2013 Temat postu:

Też racja. Istniały jednak cywilizacje w których pozbywanie się niechcianej części społeczeństwa nie było widziane negatywnie. Jesteśmy naczelni i nie tylko pszczoły maja pecha. Pytanie czy przy obecnym stanie chorób pszczoły byłyby w stanie egzystować bez człowieka. Gdyby nie ingerował wcześniej znaczy nigdy pewnie miały by się całkiem dobrze ale zaingerował i to bardzo dawno temu.

Robi_Robson · Gość